SALAH BİRSEL

SALAH BİRSEL

Türk şair deneme yazarı Bandırma (1919) İstanbul Üniversitesi Felsefe Bölümünü bitirdi.(1948) Fransızca öğretmeni ,Çalışma Bakanlığında İş müfettişi olarak çalıştı.İstanbul Üniversitesi kütüphanesinde sonra Ankara Üniversitesi Basımevi 'nin Müdürlüğünde bulundu.Bu görevinden emekli oldu.(1972).1960 tan 1973e  kadar Türk Dil Kurumunda Yayın kolu başkanlığını sürdürdü.1940 kuşağı içinde zekaya dayanan alaycı şiirleriyle tanındı.Hacivat'ın karısı (1955) ,Ases (1960) vd.kitaplarında yer alan şiirlerini muzip bir yaklaşımla duygulu şiirin tam karşısında yer alarak geliştirdi.Bu ürünlerde aşkı,evliilği hatta kendi kendisini alaya almaktan çekinmediği görülür.Yergiciliğini düşünceye,bilgiye yan çizenlere ,zorbalık baskı yönetimi uygulayanlara da yöneltmiştir.

Kendisini "Ben sözcük ardında koşan bir yazarım,bir sözcük hokkabazıyım" diye tanımlayan yazar,bu niteliğini 1001 gece denemeleri genel başlığı  altında topladığı denemelerde de sürdürür.Şiir ve Cinayet(TDK deneme ödülü–1975) Paf ve puf (Türkiye iş bankası deneme ödülü–1981) vd.gibi kitaplarının yer aldığı bu dizi ,yazı dilinde az kullanılmış sözcüklere ,tekerlemeleri,deyimleri örnek alan türetmelere (Şapalaklaşmak,fırışka,holdurhop vb) yer verir.Sanat sorunlarını ,sanatçıların yaşamlarını ahlak konularını irdeler.toplum ve insanlık sorunlarına (Şişedeki Zenci 1986) yönelir.Tanzimat'tan bu yana İstanbul'da edebiyatçıların bir araya geldiği kahvehaneler ,içki evleri ,eğlence yerleri Boğaziçinin  yalıları,buralarda yaşamış edebiyat,siyaset adamlarıyla ilgili bilgiler ,değerlendirmeler yazarın anılarıyla birleşerek Salah Bey Tarihi  adlı diziyi (Kahveler itabı (1975),ah Beyoğlu Vah Beyoğlu (1976) vd.oluşturur.Başlangıcı 1949 a kadar uzanan günlüğü  (Hacivat Günlüğü (1982)) Yaşlılık Günlüğü -Sedat Simav Vakfı edebiyat ödülü–1986) Kendi özel yaşamını yansıtırken sanat sorunları,yapıtlar üzerindeki görüşlerini dile getirir.Yeni kitapları :(Asansör (1987),Kediler (1988),Seyirci sahneye çıkıyor (1989) Nezleli Karga;Hafiyeler önde gider (1991)