LEONARDO DA VİNCİ

LEONARDO DA VİNCİ
İtalyan ressam,Heykel mimar sanatçısı mühendis (Empoli/Vinci 1452-Amboise/ Cloux Şatosu 1510) Floransa da dönemin ünlü sanatçısı Andrea Del Verrocchio'nu (1435–1488) yanına çırak verildi.1472 de floransa ressamlar odasına seçildiyse de daha dört yıl Andrea Del Verrocchio'nu yanında çalışmaya devam etti.bu dönemin ünlü eserleri Verrochio'nu İsa'nın Vaftizi adlı tablosu üzerindeki bir melek ve manzara ile Vazolu Madonna'dır.Daha sonra bağımsız olarak çalışmaya başladı.Bu dönmede Ginevra Benci Portresi ve Aziz hieronymus adlı tablolarını oluşturdu.Büyük boyutlu "Kahin kralların bağlılık sunuşu" tablosunu 1482 de Ludovico  Sforza'nın hizmetinde çalışmak için Milano ya giderken bitirmeden bıraktı.Burada Kayalıklar Madonnası'nı gerçekleştirdi.Aynı yıllarda Mimarlık tasarımıyla ilgilendi.Bilimsel araştırmalarına ve resim dersleri kitabına başladı.1.Sforza dükü Francesco'nun tunçtan atlı heykeli için doğal büyüklükte kilden bir model oluşturdu.Sforza ların 1499 da devrilmesi heykelin dökümünü gerçekleştirmemesine neden oldu.1500de Floransa'ya döndü. Burada Aziz Anna (Louvre)   tablosuna başladı.1502 de Dük Cesare Borghia 'nın yanında askeri mühendis olarak çeşitli bölgeleri dolaştı.On ay süren bu etkinliği sırasında bugünkü haritacılığın temelini oluşturan harita ve Kent planlarının birçoğunu oluşturdu.Ünlü eseri Monsa Lisa tablosunu oluşturdu.daha sonra bilimsel araştırmalara giderek daha çok önem verdi.Kadavra keserek incelediği insan bedeninin yapısı üzerine anatomik çizimlerin yapıldığı büyük bir inceleme yazısına başladı.Uçuş denemeleri yaptı hava akımı ve suyun akış yasalarını inceledi.1506 da Milano'ya döndü.Anatomi,bitkibilim ve yer bilim konusundaki araştırmalarını tekrar başlattı.Yaptığı çizimlerle bilimsel resimlemenin de öncüsü oldu.1513 te Roma'ya gitti ününün zirvesinde olmasına rağmen büyük  sipariş alamadı.Burada son resmi Vaftizci Yahya'yı yaptı.1717 de Kral 1.Fracois'in davetlisi olarak Fransa'ya gitti.Kendisine ayrılan Cloux şatosunda çizim ve tasarımları üzerinde çalıştı.Son yaratı evresinin en çarpıcı belgeleri olan Dünyanın Sonu konulu koleksiyonu oluşturdu.

Bir ressam  olarak Leonardo klasik biçemi doruğuna ulaştırdı.Az sayıdaki eserleri, kendisinden sonraki zamanlarda en yüksek yetkinliğin örnekleri sayıldı. Resimlerinde kenar çizgileri katıca çizilmeyip, biçim sanki gölgede kayboluyormuşçasına biraz belirsiz bırakılır. Sfumato (giderek erime) adı verilen ünlü buluşuna dayanan bu biçimlendirme özellikleri öğrencilerin aracılığıyla da başka kuşaklara aktarıldı. Leonardo Rönesans’ın en çok yönlü kişiliğiydi. Çağının çok ilerisinde olan geniş kapsamlı gözlemleri, doğal bilimlerinde sistemli biçimde betimleyici yönteminin başlangıcı sayılır. Aynı zamanda uygulamalı mekanik alanında da eleman ter makine bilgisinin öncüsüdür.
Sanat kuramsal başeseri olan Trattato della Pittura (resim Üstüne İnceleme) tamamlanmamış biçimiyle 1651'de yayımlanabildi.