PEYAMİ SAFA
PEYAMİ SAFA
Babası şair İsmail Safa. Sivas sürgünlüğünde öldüğü zaman iki yaşında yetim kaldı, yoksulluk ve hastalık içinde büyüdü, düzenli bir öğrenimden de yoksun kaldığı için sürekli okumalarla kendini yetiştirdi, on beş yaşında geçim ekmeğini kazanmak zorunda kalınca öğretmenlik ve PTT'de memurluklar yaptı.(1914–1918), bulup buluşturduğu küçük bir sermayeyle Yirminci Asır adlı Akşam gazetesini çıkarmaya başlayarak yeteneğine daha uygun bir olan basın dünyasını seçmiş oldu (1919). Kardeşi İlhami Safa ile yararlı bir işbirliği yaptı, ilkin burada yayımlattığı (ilk otuz kırkı imzasız) "Asrın Hikayeleri" adlı dizide çıkan başarılı öyküleriyle tanındı,
Yalnızca ilkokul öğrenimi görme olanağı bularak eksiklerini kendi kendine gideren, inatçı bir çalışmayla Fransızca'yı da edinen yeteneği, kalıtsal bir kaynağa dayanıyordu (büyükbabası Hicaz mektupçusu Mehmet Behçet Bey, amcaları Ahmet Vefa ile Ali Kami Akyüz, onun oğlu Behçet Kami, kendi kardeşi İlhami Safa.. şiir, edebiyat ve gazetecilikle içli dışlı olmuş kişilerdi.), bu temeli bilinçli bir çabaya dayanan verimli çalışkanlığıyla besledi, geçim sağlayacak ürünlerini sanatçı kişiliğinin eseri saymadı, annesinin adını (Server Bedia) erilleştirerek imzaladı (Servet Bedi; Cingöz Recaili polis romanları dizisi), gazetecilik kalemini sürekli ilgi gören köşe yazarlığıyla (fıkracılık) ölümüne kadar canlı tuttu, romanlarının büyük çoğunluğu ilkin tefrika olarak yine gazetelerde çıktı (örneğin öğretmenlik yıllarını–1914–1918- anlatan Biz İnsanlar, önce Cumhuriyet'te tefrika edilmiş -1939-, Gölgeler (1933). Bu tek cildin yeni basımları süreklilikle yapılmaktadır. Hepsi aruz ölçüsüyle yazılmış on üç bine yakın dize tutarındaki eser, yaratıcısının sanatçı kişiliğini eksiksiz bir toplamda yansıtan tek kaynaktır.9.Hariciye koğuşu Tv.dizisi olmuştur.Matmazel Noralyanın Koltuğu,Biz insanlar,Mahşer,Sözde Kızlar,İhtiras,Attila basımı yapılmış romanlarından birkaçıdır.
Yalnızca ilkokul öğrenimi görme olanağı bularak eksiklerini kendi kendine gideren, inatçı bir çalışmayla Fransızca'yı da edinen yeteneği, kalıtsal bir kaynağa dayanıyordu (büyükbabası Hicaz mektupçusu Mehmet Behçet Bey, amcaları Ahmet Vefa ile Ali Kami Akyüz, onun oğlu Behçet Kami, kendi kardeşi İlhami Safa.. şiir, edebiyat ve gazetecilikle içli dışlı olmuş kişilerdi.), bu temeli bilinçli bir çabaya dayanan verimli çalışkanlığıyla besledi, geçim sağlayacak ürünlerini sanatçı kişiliğinin eseri saymadı, annesinin adını (Server Bedia) erilleştirerek imzaladı (Servet Bedi; Cingöz Recaili polis romanları dizisi), gazetecilik kalemini sürekli ilgi gören köşe yazarlığıyla (fıkracılık) ölümüne kadar canlı tuttu, romanlarının büyük çoğunluğu ilkin tefrika olarak yine gazetelerde çıktı (örneğin öğretmenlik yıllarını–1914–1918- anlatan Biz İnsanlar, önce Cumhuriyet'te tefrika edilmiş -1939-, Gölgeler (1933). Bu tek cildin yeni basımları süreklilikle yapılmaktadır. Hepsi aruz ölçüsüyle yazılmış on üç bine yakın dize tutarındaki eser, yaratıcısının sanatçı kişiliğini eksiksiz bir toplamda yansıtan tek kaynaktır.9.Hariciye koğuşu Tv.dizisi olmuştur.Matmazel Noralyanın Koltuğu,Biz insanlar,Mahşer,Sözde Kızlar,İhtiras,Attila basımı yapılmış romanlarından birkaçıdır.
Yorumlar
Yorum Gönder