ÖMER SEYFETTİN

ÖMER SEYFETTİN

Yazar (Balıkesir /Gönen 1884- İstanbul 1920) Kafkas Türklerinden Binbaşı Ömer Şevki Bey'in oğlu İlköğrenimini mahalle mektebi ardından  babasının  görevi gereği gittiği Ayancık ve İnebolu'da sürdürdü.İstanbul'da dedesinin yanında Mekteb-i Osmani adında bir özel okula gitti.Eyüp Paydar Rüştiyesi’ne verildi.Yalnızca subay çocuklarının alındığı Edirne Askeri İdadisi'ne girdi.Burada Edebiyata ilgi  ve şiir yazmaya burada başladı.1899 da bu okulu bitirerek Harbiye mektebine girdi.Arkadaşı Aka Gündüz ile birlikte girdiği bu yüksek okulda subaylık eğitimi yanısıra edebiyata iyice bağlandı.Subay çıktıktan sonra gönderildiği İzmir Kuşadası'nda İlk şiirleri dergilerde yayınlanmaya başladı.İzmir’deki askeri öğretmenliği sırasında (1906–1908) daha bilinçli bir yazarlık çalışması uyguladı.Ardından başlayan Rumeli günlerinde ki gözlemleri onun yazacağı kısa hikayelere kaynaklık edecektir.Şiirleri ve çeviri yazıları bu dönemde yayınlandı.Askerlikten ayrılıp Selanik'e 

yerleşince özgür yazarlık çabasına girişti.Genç kalemler dergisi'nin en etkili yazarlarından Yeni Lisan atılımının verimli ölçülerinden biri olmuştur.Balkan savaşında çağrıldığı askerlik görevinde tutsak düştü.(1912). Bir yıl sonra yurda döndüğünde Kabataş Sultanisi'ndeki edebiyat öğretmenliği ve bağımsız yazarlığı birlikte ölümüne kadar sürdürdü.Beynindeki tümör yüzünden genç yaşta Türk edebiyatına çok verebileceği bir yaşta vefat etti.Yeri doldurulmaz bir boşluk bıraktı.

Asıl önemli eserlerini ömrünün son üç yılında veren Ömer Seyfettin yazılar Yeni Mecmua,Büyük Mecmua,Şair de yayınlandı.Servet-i Fünun ve Fecr'i Ati Edebiyatının karışık ve yapma yazı diline karşı kurallarıyla da Türkçeleşmiş bir konuşma dilinin gerekliliğini savunan düşünceleri vakitli bir uyarı olarak "milli Edebiyat akımı"nın oluşmasına yol açtı.150 ye yakın öyküsü ölümünden sonra Ali Canip yöntem tarafından kitaplaştırıldı.Efruz Bey,Kahramanlar,Bomba,Harem,Yüksek ökçeler,Kurumuş ağaçlar,Yalnız Efe,Falaka,,Aşk Dalgası,Beyaz Lale,Gizli Mabet