ABDÜLHAMİD ll

ABDÜLHAMİD ll
        
Otuz dördüncü Osmanlı Padişahı ve doksan dokuzuncu İslam Halifesi 1842–1918.Abdülmecit’in oğludur. Murat V in hastalığı sonunda Mithat paşa ve Mehmet Rüştü Paşa özgürlük konusunda  kendilerine güvence veren Abdülhamit’in tahta çıkmasını sağladılar 31 ağustos (1876).Abdülhamit ll nin Padişahlığının ilk yılları çok sorunlu geçti. Bosna-Hersek, Bulgaristan, Sırp ve Karadağ İsyanları sürüyordu. Öte yandan Osmanlı Devletinin işlerine sürekli karışan İngiltere ve Rusya 28 Aralık 1876 da İstanbul'da bir konferans toplanmasını sağladı. Abdülhamit verdiği sözü tutarak konferansla birlikte Kanun-i Esasi'yi ilan etti.
         Çok geçmeden Abdülhamit ll, Mithat Paşa yı görevden uzaklaştırmış ve sürgüne göndermiş oldu. Milletvekili seçimleri yapıldı, meclis toplandı. Bu arada  Ruslar Osmanlı devletine savaş açmak için fırsat kolluyorlardı. Buna engel olmak için İngilizlerin topladığı Londra konferansı kararlarını, Osmanlı meclisi kabul etmeyince Rusya savaş ilan ederek saldırıya geçti. Abdülhamit ll meclisi yenilginin suçlusu gösterip kapattı. Şubat 1878. İktidarda tek başına kaldı. Rus ordularının ilerleyişi Ayastafonos antlaşmasıyla durduruldu.3 Mart 1878 Antlaşa şartları Rusya lehine çok ağır şartlar içeriyordu. Bu durum Avrupa devletlerinin işine gelmiyordu. Toplanan Berlin konferansında Rusya ve Balkan devletlerinin kazanımları azaltıldı. Buna karşılık Avrupa devletleri Osmanlılar dan çeşitli ödünler kopardı. Abdülhamit bu antlaşmayı bir türlü hazmedemiyordu 4 Haziran 1878 de İngiltere ile gizlice yapılan bir antlaşma sonucu Kıbrıs adasının idaresinin İngiltere'ye bırakılmasına Ada gelirlerinin her yıl Osmanlılara bırakılmasına Adanın Osmanlı İmparatorluğunun bir parçası olarak kalmasına buna karşılık İngiltere Ayastefanos antlaşmasının Osmanlılar lehine değiştirilmesine yardım edecekti.
         Dış siyasette sakıngan ve dikkatli bir tutum izleyen Abdülhamit ll, İçte daha sert bir tutum izledi. Devlet ileri gelenleri yargılanırken güçlü hafiye örgütü ile halk sindirildi.
         Bu arada Tunus, Fransızların;1881,Mısır, İngilizlerin; Doğu Rumeli Bulgarların (1885),eline geçti. Yunanlılar ı büyük bir yenilgiye uğratılmasına karşılık batı devletlerinin araya girmesiyle yapılan  anlaşmada Girit'e tam özerklik verildi.1897.Ülkenin içine düştüğü mali güçlükleri kavrayan Abdülhamit ll, harcamaları kısmak için çaba gösterdi, fakat başarılı olamadı. Memur aylıklarını ödeyemez duruma gelen devletin dıştaki saygınlığı da azaldı. Gerek yurt dışına kaçan aydınlar gerekse ordudaki subaylar Abdülhamit ll yi ll. Meşrutiyeti ilan etmeye zorladı 23 Temmuz 1908.
         ll. Meşrutiyet de beklenen olumlu sonuçları vermedi. Toprak kayıpları devam etti. Önce Avusturya Macaristan İmparatorluğu, Bosna Hersek'i topraklarına kattı; Sonra Bulgaristan bağımsızlığını ilan etti. Meşrutiyetle gelen özgürlüklerden memnun olmayan kesimlerin yarattığı kızgınlık "31 Mart vakası" ile sonuçlandı. Ayaklanmayı bastırmak üzere Atina 'dan yola çıkan Harekât Ordusu Padişahı tahtan indirerek 27 Nisan 1909 Selanik'e sürgüne gönderdi.1912 de Abdülhamit ll Beylerbeyi sarayına yerleştirildi ve ölümüne tek orada kaldı.10 Şubat 1918 Cenazesi Çemberlitaş'ta ki Sultan ll Mahmut türbesine defnedilmiştir.
         Abdülhamit ll otuz iki yıl yedi ay yirmiyeydi gün hükümdarlık yaptı. Koyu bir yönetimi yanında Eğitim alanında bazı reformları gerçekleştirdi. Her vilayete mektepler, hasta haneler, yollar, çeşmeler yaptırdı. İmparatorluğun çeşitli yerlerine ortaokul ve liseler kurdu. Yüksek öğrenim alanında Sanayii Nefise ( güzel sanatlar akademisi), hukuk mektebi, Ticaret ve hendesei Mülkiye, darülfünun kuruldu. Yol, Köprü ve demiryolu yapımına önem verildi. Beyoğlu kadın hasta hanesini yaptırdı. Güzel sanatlar Akademisi, Yüksek Ticaret Mektebi, Yüksek Mühendis Mektebi, yatılı kız lisesi açıldı. Alman İmparatoru İstanbul'a geldi. Bursa’da ipekçilik  Halkalı'da Ziraat ve Baytar mektebi açıldı. Bursa Demiryolu ve Aşiret Mektebi (Yafa-Kudüs) demiryolu ile Ankara Demiryolu yapıldı. Hamidiye Kâğıt fabrikası Kadıköy Havagazı fabrikası Beyrut limanı rıhtımını yaptırdı. Osmanlı Sigorta şirketi ve Küçüksu Barajı ve (Manastır-Selanik) demiryolu yapıldı. Hamidiye yüksek ticaret mektebi Galata tophane rıhtımı, Dolma bahçe Saat Kulesi, Beyrut-Şam, İstanbul-Selanik, Afyon-Konya  demiryolu  Sakız Limanı, Tuna Nehrinde Demir kapı kanalını yaptırdı. Şişlide Hamidiye Etfal hastanesi, Medine’ye kadar Telgraf hattı yaptırdı. Hamidiye hicaz demiryolu Zerkaya kadar işledi. Kâğıthane de Hamidiye Suyu yapıldı. Şam’da tıbbiye-i mülkiye Haydar Paşa'da askeri tıbbiye mektebi-i Şahanesi, dilsiz ve sağırlar mektebi. Bingazi’ye  Telgraf hattı yapıldı.

         Bomba Olayı:
         Yıl 1905 Avrupa’daki birçok devlet adamı suikasta uğramış terör ve anarşi her yerde baş gösterir duruma gelmişti. ll.Abdülhamit çok iyi korunması sayesinde böyle bir olay yaşamamıştı.Terör grupları düzenleri yıkmak için Türkiye ve Rusya kadar Fransa ve Birleşik Amerika gibi demokrasi ve ülkelerde de faaliyette idiler.
         1905 e gelindiğinde rejim hem eskimiş hemde yıpranmıştı. Padişah karşısında aldığı ve düşmanlıklarını kazandığı güçler tehlikeli şekilde artmıştı. Birkaç yıl önce bir aylık harple ezdiği Yunanistan’da düşmanlık şiddetli idi ve Osmanlı devleti'nin Rum tabasına da yayılmıştı. Doğu Anadolu'da Ermenistan kurmadığı için Ermeniler'in bir numaralı hedefi idi. Filistin’e Yahudi göçmeni gelmesini reddettiği ve bu hususta İstanbul'a gelip kendisiyle görüşen dünya Siyonist teşkilatı başkanı Theodor Herzl'in milyonlarca altın para teklifini kabul etmediği için, milletlerarası Yahudiliği karşısında almıştı. Hilafet propagandası ile İngiltere’yi, Pantürkizm’in politikası ile Rusya'yı korkutmuştu. Fransa ile ilişkiler dostça değildi. Ancak Almanya, Avusturya, Macaristan, İtalya ile münasebetler olumlu idi. İmparatorluğun Türk olmayan Müslüman kavimlerinde  ise  ll. Abdülhamit’e bağlılık Şahane, adeta kusursuzdu. Osmanlı tebaası olmayan dünya Müslümanları içinde de prestiji hemen hemen aynı durumda bulunuyordu.
         Ermeni komitecileri padişaha suikastı planlayacak durumda değillerdi. Bu işi, dünyanın en büyük anarşi  ve suikast planlayıcısı olan Belçikalı  Jorris'e büyük bir meblağ ödeyerek kabul ettirdiler. Jorris, sahte pasaport la İstanbul'a geldi ve padişahın ünlü hafiye teşkilatının gözünden kaçtı. Zira Belçika ile iyi münasebetlerimiz vardı.
         Jorris 100 kiloluk bombayı ve sabotaj planını en ince detaylarına kadar ayarladı hatta dikkat çekmemek için arabaya Fransız kadınlar bile aldı. Padişahın geçeceği yola arabayı park edip olay anını beklemeye başladı Padişah halkı selamlamaya çıkınca sabotaj gerçekleştirilecekti. Ama padişahın çıkması gecikti. Çünkü camiin kapısında Şeyhülislam Cemaleddin Efendi, padişahın önünü keserek mutad dışı birkaç cümle söyledi. Birkaç saniye önce patlayan bomba padişah'a zarar vermedi. Tevfik Fikret’in "bir lahza-i ta'ahhur" dediği bu birkaç saniye, hassa alayından bir hayli süvari erinin şehit olmasıyla sonuçlandı. Hedef olan padişah kurtuldu. Bütün dünyadan Hakan halifeye geçmiş olsun telgrafları yağdı. Tevfik Fikret’in Bire Lahza-i Ta'ahhur adlı ünlü manzumesinin mevzuu "Bomba Vaka’sı " olarak tarihe geçen bu neticesiz ünlü suikasddir. Şair, Padişah ölmediği için teessürlerini ve hıncını terennüm eder. Ermeni komitacılarını:
Ey şanlı avcı,dâmını bîhûde kurmadın
Atdın,fakat yazık ki yazıklar ki,vurmadın!
         Mısraları ile yüceltir. Manzume Doğu Anadolu'yu Ermenilere vermediği ve oralarda yaşayan milyonlarca Müslüman’ın bekasını temin ettiği için başına bu haller gelen ve Ermeni isyanlarını bastırdığı için Avrupa'da "Kızıl Sultan" denen ikinci Abdülhamit’e küfürler le doludur."Müverrih" diye anılan ve gençliğinde  İttihadcı bir subay olan büyük tarihçi Ahmet Refik (Altınay) da bir eserinde  şöyle der: "Nihayet hakikat tamamıyla meydana çıkarıldı: Osmanlı milletini Abdülhamit’in zulmünden kurtarmak için bu hareket -i kahramanamenin, Ermeni vatandaşlarımız tarafından icra olunduğu anlaşıldı."
         Bu olayları sağ salim atlatan padişah kendisini tahttan indirmek için İstanbul’da başlatılan 31 Mart ayaklanmasını bastırmak isteyen komutanlarına:
         —Yalnız padişah değil, aynı zamanda halifeyim. Otuz küsur senedir asla kan dökmedim. Bu yaştan sonra Müslümanı müslüman'a kırdırmam; derken birçok konuyu dile getiriyordu.
         Çoğunluğunu Bulgar, Yunan, Sırp, Makedon, Arnavut çeteleriyle sözde gönüllülerin teşkil ettiği Hareket ordusu; İstanbul’a girdi. Yıldız Sarayını cariyelerin mücevher ve altınlarına kadar yağmaladı. Meclis-i Mebusan ve Meclis-i Ayan (Millet meclisi ve senato) çok mühim gelişmelerde Meclis-i Milli adıyla beraber toplanıp oy verirdi. Bu takdirde senato başkanı, Meclis-i Milli'ye başkanlık ederdi. Senato başkanı, eski sadrazam Küçük Said Paşa ve ikinci başkanı Müstakbel Sadrazam Mareşal Gazi Ahmet Muhtar Paşa idi. Meclis başkanı Ahmet Rıza Bey saklanmıştı. Meclisin ikinci başkanı ise Talat Bey idi. Meclis-i Milli'ye başkanlık eden Küçük Sadi Paşa, Sultan Hamid Devrinin geçtiğini anlamış padişahı tahttan indirerek yeni rejimde külah kapmaya uğraşıyordu. Ancak milletvekili ve senatörleri Talat bey'in baskı ve tehdidi altında idiler.
         Bu tehdit ve çevreleri Makedonyalı çetecilerle çevrili olarak Meclis-i Milli, Yeşilköy’de toplandı ve Padişah'ın tahttan indirilmesi kararını aldı.25 Nisan da Mahmut Şevket Paşa, örfi idare ilan etmiş, İstanbul’a hakim olmuş birçok insan öldürülmüş ve asılmıştı.240 Milletvekili ve 34 senatör namına hal (tahttan indirme) kararı alan ve bunu saçma sapan ithamlarla dolu bir fetva ile de destekleyip halifelik sıfatının kalmasını da sağlayan ittihatçılar,3 ila 5 bin kişi tahmin edilen Hareket ordusu ile muazzam l.Ordu'nun gözleri önünde böyle bir başarıya eriştikleri için bahtiyardılar. Bu duygu, onları  bundan sonra son derece de gözü kapalı ve imtiyazsız hareketlere sevk edecek ve kendilerine çok zararlı olacaktır.
         Abdülhamit Han 'ın hal'ini kendisine tebliğ biçimi Türkiye tarihinin asla silinemez lekelerinden biridir. Hali tebliğe, milletvekili ve senatörlerden seçile seçile şu dört kişilik heyet memur oldu:
Selanik milletvekili Yahudi Emanuel Karaso, senatör Ermeni Aram Efendi, Draç milletvekili Arnavut Es'ad Toptânî Paşa ve senatör bahriye feriki (Koramiral) Gürcü Arif Hikmet Paşa.
Yeryüzündeki Müslümanların halifesi hal ini tebliğ eden heyette iki gayri müslimin bulunması yüz milyonlarca müslüman için hakaret teşkil  eder.
         Bunlardan Karaso, İtalya’nın maaşlı ajanıdır ve Libya'nın İtalya tarafından yutulmasında meşum bir rol oynadığı gibi, sonradan partisi olan İttihat ve Terakki'ye de ihanet etmiştir.
         Jandarma Tümgenerali olan Es'ad Toptani Paşa, birkaç yıl geçmeden devlete başkaldırmış, Arnavut istiklali için sayısız Türk'ün kanına  girmiş  ve İşkodra müdafii Kurmay Albay Hasan rıza Bey'i sokakta sırtından vurdurarak şehit ettirmiş ve İşkodra yı düşmana satmıştır.
         Aram efendi, Ermeni İhtilali komiteleri ile yakın ilişkiler içinde olan Türk kanı dökmüş bir adamdır. Sultan Hamid'den Ermeniler'in intikamını almak için heyete sokulmuştur. Emanuel Karaso Efendi nin Filistin'de kendilerine yurt verilmediği için Yahudilerden padişahın intikamın almak için sokuşturulduğu gibi...  

Kızıl Sultan'ı kim, niçin uydurdu ?

Sultan ll.Abdülhamit’e yakıştırılan Kızıl Sultan lakabı kimler tarafından ve ne amaçla takılmıştır.
Sultan İkinci Abdülhamit Han devrinin ünlü Mâbeyn Başkâtibi Tahsin Pasa hatıratında :
"... Ermeni ayaklanmalarında Ermeni papazlarının büyük rolü olduğunu ve kiliselerin ibadetten ziyade fesad ve sekavete hizmet ettiklerini haber almıştık. Ancak Ermeni ihtilalcileri bazı elçiliklerin de yardımıyla o derece mahirane tertibat almışlar, silah ve komitacılar, memlekete sokmak hususunda öyle yardımlar te'min etmişlerdi ki, ipucu bulmak mümkün olamıyordu. Nihayet bir gün, yine kendi aralarından te'min ettiğimiz bazı kimseler bize bu silahların Beyoğlu’nda Ermeni kilisesinin duvarında saklı olduğunu haber verdi.
Bunun üzerine Zaptiye Nazırına emir gönderildi, bir heyet marifetiyle kilise basılarak duvar yıkıldı, silah deposu meydan çıktı!.. Bir ibadethaneyi eşkıya sığınağı haline sokan Ermeni ihtilalcilerin bu fesad ve ihaneti elçiliklerden çağrılan kimselere gösterildi ve hemen bir zabit tutuldu. Ermeni komitacıları, en ziyade Londra'da efkâr-i umumiyyeyi aleyhimize tahrik etmekte ve bilhassa nüfuzlu İngiliz kadınlarının yardımlarından istifade eylemekte olduklarından Türk dostu Sir Arshmitt Bartlet'in vasıtasıyla bu, kilisede çıkan silahlar Londra'ya gönderilerek Parlamento'nun yanında teshir ve bu suretle bize karşı uyandırılan gayz ve gazabın mecrası değiştirildi."
Mâbeyn Başkâtibi Tahsin Pasa böyle kiliseyi silah deposu haline getiren Ermenilerin bu melanetinin Londra'da teşhir edilmesi "bize karşı duyulan gayz ve gazabın mecrası değiştirdi" diyor ama Ingilizler'deki bu değişiklik, gözler önüne serilen acı gerçeğe rağmen geçici olmuş, İngilizler kısa bir zaman sonra yine Ermenilerin haklarından bahsetmeye başlamışlardır!.. Ve İngilizlerin bu tutumu o devrin olayları içinde tabiidir!...
Sultan İkinci Abdülhamit Han devrinde faaliyetlerini böyle kiliseyi silah deposu haline getirecek derecede arttıran Ermeniler yıllar boyu yer yer isyanlarla Dogu-Anadolu'yu bir Ermeni yurdu haline getirmek için çalışmışlarsa da, Abdülhamit Han Siyasi bilgi ve becerisiyle bu oyunları önleyip Doğu Anadolu’da bir ermeni devleti kurulmasını engellemiş karşılığında da bu şer güçler kendisine “Kızıl sultan” adını takarak intikam almak yoluna gitmişlerdir.
Ermeniler Doğu Anadolu da bir Ermeni devleti kurabilmek için her türlü iftiralarının yanında birde köylerde çok büyük katliamlarda bulunmuş bunlar yetmiyor gibi Türkler bizi katlediyor iftiraları ile Avrupa’yı Osmanlılar üzerine kışkırtmışlardır.
ll. Abdülhamit büyük devletlerarasında ki anlaşmazlıkları kullanarak hem bazı tavizler koparmış hemde yer yer Ermeni isyanlarını bastırmayı bilmiştir!... 1894 yılında Muş ve Siirt civarındaki Sason'da ayaklanan Ermeniler daha sonra Diyarbakır isyanını başlatmışlarsa da her iki isyanda Abdülhamit Han’ın yumruğunu yiyerek büyük zayiat verip geri çekilmişler ve bu mağlubiyetten hemen bir yıl sonra, bu kere 30 Eylül 1894 (30.09.1894, M.F.) Pazartesi günü ayaklanmışlar, fakat netice alamamışlar, 1896 yılının 26 Ağustos (26.08.1896, M.F.) Çarşamba günü yine İstanbul’da başlattıkları isyanda Osmanlı Bankası'nı (Osmanlı Bankası başka bir hikâye, M.F.) basmak, Babıâli’yi, tüneli havaya uçurmak, bazı elçiliklere tecavüzle Avrupa devletlerinin müdahalesini te'min etmek etmişlerse de, Abdülhamit Han, emrindeki "Yıldız İstihbarat Teşkilâtı" vasıtasıyla isyanı evvelden haber almış ve o gün Bankayı basan Ermeniler, hakları (!) verilmediği, yani, Doğu Anadolu kendilerine bırakılmadığı takdirde Bankayı havaya uçuracakları tehdidini savurup bu arada bir kaç bomba da patlatmışlar, fakat alınan tertibatla tümü ellerindeki teçhizatla yakalanmışlardır!...
Patrik Izmirliyen idaresindeki bu isyan Ermeni mahallelerine kadar sıçramış ordu ve güvenlik güçlerini kışlaya çeken koca padişah limandaki hamalların ellerine sopalar vermek suretiyle isyancıların üzerine gönderilmiş hamallarla bu isyan bastırılmış ve oyun karşı oyunla bozularak hedefine varamamıştır.
Bütün bu işler olup biterken Avrupa devletleri Ermeni meselesini yine körüklemişler, Ruslar yukarıdaki sopalı olayı protesto ederken, İngilizler bir ara donanmalarıyla Çanakkale önlerine kadar gelmişlerse de, Abdülhamit Han’ın siyasî dehasıyla aldığı tedbirler önünde geri çekilmeye mecbur olmuşlardır!...
Sultan İkinci Abdülhamit Han böyle aldığı tedbirlerle Devlet-i Aliyye'nin varlığı ve bekası yolunda çalışırken, düşmanın şerrinden kurtulamamış ve Fransız tarihçisi Albert Vandal, Ermeni isyanlarını bastırmasını bilen Abdülhamit Han’a kan dökücü manasına "Le Sultan Rouge" demiş, bizdeki gafiller de bir Hristiyanin Ermeni menfaatleri uğruna uydurduğu bu tabiri "Kızıl Sultan"'a çevirerek Abdülhamit Han hakkında kullanmaktan utanmamışlardır!...
         Ne yazık ki gerek yurdumuzda gerekse dış dünyada bu ismi kullanan birçok araştırmacı ve okuyucu hala mevcuttur.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

HOCA SADETTİN EFENDİ

İMAMI AZAM EBU HANİFE İMAMI BUHARİ

ELİF NACİ